|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ESI[tronic]-
nawigacja po programie - CAS (Computer Aided Service-System) |
|
|
|
|
|
|
CAS to wszystkie informacje potrzebne do przeprowadzenia Diagnozy
Sterowników (samodiagnoza). Znajdują się tutaj odpowiedzi na
takie pytania, jak: jakim testerem można wykonać samodiagnozę,
jakiego kabla należy użyć, w jaki sposób dokonać podłączenia
kabla do gniazda diagnostycznego, gdzie jest umieszczone gniazdo i
inne komponenty, co oznaczają poszczególne kody błędów, jakich
procedur należy użyć i jakie elementy należy sprawdzić, aby
usunąć istniejącą usterkę. W CAS istnieje możliwość
natychmiastowego przejścia z systemu informacji (SIS) do
samodiagnozy. Oczywiście jest to możliwe jedynie w przypadku
zastosowania testera usterek KTS 500 lub tzw. KTS-Card oraz przewodu
połączeniowego. Rys.
1 |
 |
Przed uruchomieniem
odczytu błędów należy prawidłowo połączyć tester z gniazdem
diagnostycznym pojazdu za pomocą przewodu. Korzystamy tutaj z
pomocy informacji zawartych w programie ESI[tronic]. Najwygodniej
jest w tym momencie przejść do programu samodiagnozy, uruchamiając
KTS 500 (przycisk F8 ESI500 na dolnej listwie - patrz rys.2). Pojawi
się natychmiast okno typowe dla "Diagnozy sterowników"
(rys.3). Przypomnijmy, że badanym pojazdem jest Opel Omega-B 2.51,
czyli odczytywane przez nas informacje dotyczą tej marki pojazdu. Rys.
2 |
|
|
|
Aby dowiedzieć się o
sposobie podłączenia, skorzystajmy z przycisku F4 ( I -
informacje), gdzie znajduje się podpunkt: "Gniazdo
diagnostyczne". Pojawia się cała lista dotycząca gniazd
pojazdów Opel. Rys. 3 |
|
Wybierając dalej
"OMEGA B 94>", dochodzimy do strony z najważniejszymi
informacjami, dotyczącymi sposobu podłączenia do gniazda
diagnostycznego, tzn.: gdzie znajduje się gniazdo (czy w komorze
silnikowej, czy też we wnętrzu pojazdu), jak wygląda gniazdo,
jakimi przewodami można połączyć się z gniazdem, do których
pinów należy podłączyć przewód oraz na które piny
wyprowadzone są poszczególne grupy sterowników (rys.5 i 6). Rys.
4 |
|
|
|
|
|
Teraz możemy prawidłowo połączyć przewód diagnostyczny z gniazdem samochodu i przy włączonym zapłonie rozpocząć nawiązywanie komunikacji. Wcześniej jednak warto jeszcze zapoznać się z dalszymi podpunktami, które kryją się pod przyciskiem F4. Oprócz "Gniazdo diagnostyczne" znajdziemy tutaj: "Wykaz pojazdów" (rys. 7 i 8 - jakie systemy można zdiagnozować w danym pojeździe i jak szeroki zakres diagnozy można wykonać - należy kliknąć w dwucyfrowe liczby znajdujące się w ostatniej kolumnie), "Ważne dla marki" (wskazówki dotyczące sposobów komunikacji i podłączeń oraz uwagi do samodiagnozy dotyczące danej marki), "Skróty" (rozszyfrowanie skrótów używanych w programie), "Ważne" (ważne uwagi do samodiagnozy) oraz "Nowe" (jakie nowe systemy doszły w kolejnej wersji programu). Rys. 5,6 |
|
|
|
|
Prosimy nie omijać tych punktów, gdyż mogą one wyjaśnić wiele niejasności pojawiających się podczas diagnozy urządzeń sterujących. Rys. 7,8 |
|
|
| |||||